บทที่สิบสอง

ดีแลนนั่งอยู่บนเก้าอี้สตูลในโซนบาร์ของคลับ กำลังรอใครคนหนึ่งที่นัดไว้

ตอนที่ไมเคิลชวนเขาออกมาเดต เขารู้สึกปลื้มใจ แม้จะรู้ว่ามันเป็นเรื่องผิดที่คิดจะสานสัมพันธ์ต่อ แต่เขาก็ชอบมัน และเขาก็พบว่าชายผิวสีน้ำผึ้งผู้มีรอยสักคนนี้น่าดึงดูดใจ และเขาไม่เกี่ยงเลยที่จะมอบกายให้ ที่จริงแล้ว เขาต้องการแบบนั้น......

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ